Djon

Djon Thé is letterlijk en figuurlijk de poort naar de voetbalafdeling van Voorwaarts. Als coördinator van de instroomgroep voetbal begeleidt hij al ruim 11 jaar de jongste voetballertjes én hun ouders bij het zetten van de eerste stappen op het voetbalveld. Zonder zelf enige voetbalachtergrond te hebben. Wat beweegt Djon om dit zó bevlogen op te pakken?

‘Voor mij als niet-geboren en -getogen Twellonaar was het vrijwilligerswerk een ideale manier om in het dorps- en verenigingsleven te integreren.’

Hoe ben je als vrijwilliger betrokken geraakt bij Voorwaarts?

‘Voor mijn werk moesten wij naar deze regio verhuizen. Mijn dochter wilde vlot daarna op voetbal, toen heb ik mij direct aangemeld als leider van haar team. Ik had geen achtergrond in voetbal, maar organiseren vind ik leuk om te doen. Ik leerde er veel van. Al snel werd ik gevraagd om mee te helpen bij het meidenvoetbal, dat vond ik erg leuk om te doen. Twee jaar later, in 2011, zag ik de rol van Coördinator Instroomgroep Voetbal vrijkomen. Dat leek mij wel wat en na een gesprek kon ik beginnen. De eerste weken onder de vleugels van mijn voorgangers, maar al vrij snel ging ik zelfstandig aan de slag.'

Hoe ziet jouw vrijwilligersrol er uit?

‘Eigenlijk zijn het drie rollen in één: ik ben gastheer, coördinator en contactpersoon voor Voorwaarts bij de Mini League-organisatie. Het belangrijkste voor mij is dat ik de voetballertjes en hun ouders gerust kan stellen. Want niet alleen voor de kinderen, maar soms ook voor de ouders zijn het de eerste stappen op het voetbalveld. Ik houd een praatje over Voorwaarts, over het familiaire karakter van de club en probeer ze te betrekken bij de club. Soms assisteer ik bij de training, maar dat probeer ik zoveel mogelijk uit te besteden. Niet alleen omdat ik geen echte voetbalkennis heb, maar omdat ik mijn aandacht dan beter kan vestigen op de aanwezige ouders en kinderen.

Als coördinator vind ik het belangrijk dat de doorstroming van de mini’s naar de teams goed loopt. Dus ik houd goed bij wat de aanwas is. Vergelijk dat met de verenigingen in de omgeving en hou het naast andere demografische gegevens. Zo heb ik tijdig in beeld hoe we ervoor staan. Loopt het niet goed, dan trek ik aan de bel en gaan we actiever werven. Dat hebben we in het verleden gedaan op scholen en met flyers. Maar de laatste jaren hebben we het goed op orde, want de mond-tot-mond reclame zorgt er voor dat we voldoende instroom hebben.’

Welke positieve impact heeft het vrijwilligerswerk op jou?

‘Ik ben vanuit mijzelf vrij verlegen en ben niet zo goed in namen onthouden. Dat zijn zaken die in mijn rol wel gevraagd worden. Daar moest ik dus mee aan de slag. Je hebt in iedere rol wel onderdelen waar je minder sterk in bent, maar Voorwaarts is een dankbare en veilige omgeving om daar aan te werken. Inmiddels gaat het aanspreken van de ouders mij goed af. En voor het onthouden van de namen werk ik met namenlijsten. Twee punten die ik ook positief kan toepassen in mijn dagelijkse werk!’

Wat motiveert jou om dit iedere week te doen?

‘Ik vind het begeleiden van jonge mensen erg interessant. Wellicht komt dat omdat ik van mijn eigen jeugdjaren inzag dat begeleiding door enthousiaste vrijwilligers belangrijk is voor iemands vorming en het sociale karakter in een groep.

Wat ik ook zo leuk vind aan deze leeftijdscategorie, is dat de voetballertjes heel enthousiast zijn. Ze willen zo graag. Natuurlijk heb je in iedere rol mindere kanten of heb je soms een mindere dag. Maar dat vergeet je snel als je die lachende koppies ziet, dat geeft zo ontzettend veel voldoening.’

‘Die lachende koppies geven zo ontzettend veel voldoening.’

Wat is jouw bijdrage aan onze vereniging?

‘Ouders meenemen en informeren. Kinderen een leuke tijd bezorgen én plezier in voetbal geven. Binnenhalen is één, binnenhouden de grote uitdaging. Mijn doel is om ze bij de voetbal te kunnen laten doorgroeien. Ik ben 11 jaar geleden hiermee begonnen en zie nu de jongens en meisjes uit de eerste lichting die klaargestoomd worden voor het eerste. Dat maakt mij trots. Al herken ik ze bijna niet meer van gezicht, hun namen herken ik dan vaak nog wel.’

Voorwaarts zijn we samen. Iedereen doet iets. Wat is jouw oproep naar onze nieuwe vrijwilligers?

‘Vrijwilliger zijn is leuk en dankbaar. En het geeft veel voldoening. In mijn rol kan ik jongeren helpen en doe ik iets moois binnen de gemeenschap.

Ik snap dat sommige rollen overweldigend kunnen klinken. Maar als je het samen doet en een rol pakt die dicht bij je ligt, dan kost het geen energie en doe je het er prima bij.

We zijn een grote vereniging en hebben de hulp van vrijwilligers nodig, dat geef ik de ouders die ik spreek ook altijd mee. Het biedt veel mogelijkheden om je ei kwijt te kunnen. Niet alleen specifieke rollen, maar voor iedereen is wat mogelijk. Zelfs als je minder verstand van sport hebt. Voorwaarts is een hele gezellige, familiaire vereniging; ik vind het superleuk om daar deelgenoot van te zijn.’