Nikki Hulsebos

Nikki Hulsebos (19) is geen onbekende binnen onze vereniging. Toch speelt ze al jaren niet meer voor Voorwaarts. Inmiddels voetbalt ze al drie seizoenen bij Jong PEC en daarvoor speelde ze een jaar in de jeugd van FC Twente. Helaas was ze de afgelopen twee seizoenen door blessures weinig op het veld te vinden. We spreken haar op een dinsdagavond na het pupillenkamp, waar Nikki mee was als begeleider. Ondanks wat slaapgebrek staat ze ook op deze nazomeravond weer ‘gewoon’ op het trainingsveld, waar ze helpt bij de voetbalschool van Ismar. “De spelers zijn enthousiast en ik vind het lekker op het veld te staan; dus prima om zo in de zomermaanden bezig te blijven!”

Hoe ben jij in het vrijwilligerswerk gerold?

“Na een jaar blessureleed wilde ik graag weer wat doen. Dus ik besloot vorig jaar zomer contact op te nemen met Voorwaarts. Jeugdtrainer worden leek mij altijd al leuk en het is bovendien een mooie manier om de vereniging te helpen. Zowel de JO11-4 en JO11-5 waren nog op zoek naar een trainer, dus daar ben ik met veel enthousiasme aan de slag gegaan. De teams kon ik goed combineren, want het ene team trainde ik op maandag en het andere op donderdag. En ik was coach bij de wedstrijden, wat prima kon omdat ze vaak direct achter elkaar speelden.” 

Vanaf het begin kreeg ik al veel positieve reacties van mijn spelers, dat motiveert natuurlijk enorm!

Hoe is het trainen en coachen je bevallen?

“Ik had geen ervaring als trainer, maar ik heb zelf altijd gevoetbald. Die kennis neem je dan mee. Ik gaf de trainingen altijd alleen en zorgde ervoor dat ik goed voorbereid was. Al doende leer je natuurlijk ook. Vanaf het begin kreeg ik al veel positieve reacties van mijn spelers, dat motiveert natuurlijk enorm!”

Wat zijn voor jou de uitdagingen?

“Ik merkte dat er soms wel wat niveauverschillen binnen het team zijn. Daar hou ik rekening mee in de oefeningen. Soms neem ik een speler apart om een tip te geven, of ben ik iets strenger voor de ander. Maar ze zijn allemaal zo leergierig, dat is heel mooi om te zien!”

Hoe is het vrijwilligerswerk te combineren met je studie en eigen voetbal?

“Ik doe nu een opleiding tot Lifestyle Coach. Dat gaat mij goed af, dus ik houd wat meer tijd over. En door mijn blessure kost mijn eigen voetbal nu ook minder tijd. Naast de trainingen en wedstrijden bij Voorwaarts, help ik ook nog bij MB SoccerSkills, de voetbalschool van Ismar Maglajlic, hoofd opleidingen van Voorwaarts. Dus dat combineren lukt mij wel aardig!”

Daarnaast heb je dit seizoen ook je trainersdiploma gehaald?

“Klopt, ik heb dit seizoen UEFA-C gevolgd. Dat werd mij aangeboden door de vereniging. Heel leerzaam en het smaakt naar meer. Natuurlijk is het mooi dat ik nu het diploma heb. Ik wil graag verder, maar daarvoor moet ik eerst een jaar ervaring opdoen bij een team > O13 op 1e klasse niveau. Daar heb ik met Hans, Luuk en Ismar (Technische Commissie Voetbal) over gesproken. Vanaf volgend seizoen ga ik de JO14-1 trainen. Met die ervaring op zak hoop ik daarna mijn UEFA-B diploma te kunnen halen.”

Er zijn al meerdere spelers die na het kamp naar mij toe kwamen om te vertellen dat ze het zo naar hun zin hebben gehad!

Wat waren voor jou de hoogtepunten van het afgelopen seizoen?

“Ik vind het mooi om te zien wat je in een jaar kunt bereiken. Zowel de teams als de individuele spelers van JO11-4 en JO11-5 hebben stappen gezet. Een aantal spelers gaan volgend seizoen zelfs op een hoger niveau spelen. En natuurlijk was het Jeugdkamp een hoogtepunt. Ik was de jongste begeleider, dus de spelers zochten mij veel op. Ik hou ervan om met ze te dollen, dus ondertussen kent de hele jeugdafdeling mij. Er zijn al meerdere spelers die na het kamp naar mij toe kwamen om te vertellen dat ze het zo naar hun zin hebben gehad!” 

Wat is het mooiste compliment dat je gekregen hebt?

“Ismar moest voor zijn opleiding examen doen en liep daarvoor met zijn docent een ochtend mee met ons team. Aan het eind van de ochtend kreeg ik van die docent een mooi compliment: hij vond dat ik erg goed de balans wist te bewaren tussen meedoen met het team en als trainer boven de groep staan en de leiding te nemen. Dat is natuurlijk heel leuk om te horen!

Ook heb ik van ouders mooie complimenten gekregen over mijn aanpak. Vooral over de extra dingen die ik organiseer: het zaalvoetbal, de onderlinge toernooitjes en de persoonlijke benadering. Zo had ik voor iedere speler een persoonlijk kaartje geschreven aan het einde van het seizoen, dat werd echt heel goed ontvangen!” 

Ik geniet ervan om de ontwikkeling van de jeugd van dichtbij mee te maken, dus ik ga hier sowieso niet mee stoppen!

Wat zijn je plannen voor de toekomst?

“Komend seizoen heb ik een selectieteam, dat vind ik een mooie uitdaging. Ik krijg veel vertrouwen vanuit Luuk, Ismar en Hans, die dit ook een logische stap vinden. Hopelijk kan ik daarna door met mijn UEFA-B. Ik geniet ervan om de ontwikkeling van de jeugd van dichtbij mee te maken, dus ik ga hier sowieso niet mee stoppen!”

Wat is jouw oproep aan nieuwe vrijwilligers?

“Ik vind dat de jeugd meer mag doen, want bij het pupillenkamp was ik met mijn 19 jaar de jongste. Het zou goed zijn als meer spelers vanuit de O17 en O19 een rol gaan pakken. Dat zorgt voor meer binding met de jongere jeugd. Je krijgt er naast veel waardering ook een mooi diploma voor terug. De jeugd vindt het geweldig, dus je krijgt er letterlijk supporters langs de lijn voor terug!” 

De jeugd vindt het geweldig, dus je krijgt er letterlijk supporters langs de lijn voor terug!

Nikki in het kort:

Vrijwilliger sinds: 2024
Afdeling: Voetbal
Huidige rol: Jeugdtrainer
Mooiste moment: Het jeugdkamp voor de pupillen.
Mooiste compliment: Dat een trainer van Ismar's opleiding vond dat ik goed de balans kon bewaken tussen lol maken met het team en als trainer boven de groep staan. 

Nikki met haar mede-cursisten na het behalen van hun UEFA-C trainersdiploma.